Historie

Historisch overzicht Sport- en Speeltuinvereniging Hulhuizen 1967- 2017

De Pas
Het begon allemaal in 1967 onderaan de dijk bij het café van Nol Aarntzen. Daar lag het vuilnisgat genaamd de Pas. Niet alleen de mensen uit de buurt dumpten daar hun vuil, ook uit Gendt werd er heel wat heen gebracht. Voor de bewoners uit de buurt was dit een bron van ergernis. Willy Bekker, Jo Aarntzen en Gert Brouwer, gemeenteraadslid, kwamen tot het besluit bij de gemeente aan te kloppen om het gat te dichten en er een speeltuintje van te maken. De grond werd gehuurd en de gemeenteraad ging akkoord, onder voorwaarde dat de speeltuincommissie hoofdelijk verantwoordelijk was en stelde 5000 gulden beschikbaar. Het gebied werd 80 centimeter opgehoogd maar helaas de kosten waren ruim 3000 gulden meer. Nog eens naar de gemeente leverde 3500 gulden op.
Jo Aarntzen, van de Sparwinkel op ’t Hof, vroeg Roets van Moerkerk als technisch man voor de speeltoestellen. Roets werkte bij scheepswerf Vahali en elke donderdagavond mochten de mannen van de speeltuincommissie werken bij Vahali, het benodigde materiaal kregen ze voor inkoopsprijs.
Jan Mentink die oud ijzer ophaalde bij Vahali, stond het nog bruikbare materiaal af. Zo kwamen er schommels, een wip, een klimrek en een evenwichtsbalk. Wim Janssen metselde een grote zandbak, deze lag richting de ringdam en er kwam een heus voetbalveldje te liggen onder aan de dijk. Daar werden ook wedstrijden gehouden, soms tegen verschillende buurten, straten of campings. Toiletten kwamen in de schuur bij café De Boomgaard, het café aan de dijk dat verhuurd werd aan Nol Zwam en later aan Piet Couprie. Om het benodigde geld voor materiaal bij elkaar te krijgen werd er al vrij snel een festiviteit georganiseerd.

Begin Pinksterfestijn
Vroeger was het met de Umdracht kermis in Hulhuizen en die wilden men graag terug. De gemeente Gendt wilde daarvoor geen vergunning geven, want slechts één kermis per dorp was toegestaan. De Hulhuizenaren waren echter zeer overtuigend en er werd een vergunning gegeven voor een draaimolen, een danstent en één kraam. Bij Jo Aarntzen werden 500 ballonnen gevuld en in een loods gestopt.
Burgemeester Arends opende op pinkstermaandag 26 mei 1969 officieel een Jeugdfestijn dat aan de dijk was georganiseerd en zei: ‘Nu de Hulhuizer Omdracht waarschijnlijk zal verdwijnen is het tijd voor een nieuw terugkerend evenement. Het spel is een belangrijk onderdeel in de opvoeding van de jeugd’. De ballonnen werden opgelaten en de jeugd vermaakte zich met de diverse spellen.
Ondertussen kwam er een volledig bestuur en werden ze een officieel geregistreerde vereniging. De eerste openbare vergadering was op 14 augustus 1969 in café De Boomgaard. Voorzitter Gert Brouwer, secretaris Willy Bekker, penningmeester Jo Aarntzen verder Jan van Merm, Hent Campschreur en mevrouw Cis Maters-Oteman. De contributie werd vastgesteld op 10 gulden per jaar. Bij Willy Bekker achter het huis werd de bekende hoge glijbaan in elkaar gezet. Ondanks dat er geen bouwtekening was werd deze nauwgezet (na)gemaakt, kosten fl. 1169,08. Verder werden er nog kleinere toestellen gemaakt en ook kreeg men wat van particulieren of bedrijven.

In 1970 werd weer een festijn georganiseerd en de hoge glijbaan zou in gebruik genomen worden. Helaas zorgde de natuur voor tegenslag; hoog water. In korte tijd stonden glijbaan, wip en alle andere toestellen in het water. Als oplossing voor de draaimolen en de danstent die zouden komen, moest er een hogere plaats gezocht worden bij de familie Janssen (Dien van Kees en haar broers) op de stoep. Voor hun huis liep de Buurkersdam, waarover de mensen van de steenfabriek naar het veer van Cornelissen liepen. De snoep- en spellenkraam stonden op ’t Hof.
Zo draaide Speeltuin Hulhuizen de eerste jaren goed. Ze kregen van de gemeente in 1970 een subsidie bedrag van fl. 5096,- waarvan nieuwe toestellen werden aangeschaft en er kwam op 17 oktober een jeugdbestuur. Deze organiseerde meerdere acties, onder meer een balpennenactie die fl. 591,96 opbracht, bedoeld voor sportkleding van de jeugdige voetballers, maar ook voor reisjes. Elk jaar was er een reisje, met de bus ging men naar een grotere speeltuin, waar de kinderen zich naar hartenlust uit konden leven.

De Munnikhof
In 1972 werd grond gehuurd van de Ep van Duren voor officiële voetbalvelden. Nu konden er dus echte wedstrijden gespeeld worden. Omdat bij De Pas en café De Boomgaard de voorzieningen niet voldoende waren voor officieel voetbal, zocht de commissie naar een andere locatie. De Munnikhof werd door Hent van Gent verkocht aan Gert Iding, die eerst de Ancaribar had in Doornenburg. Op deze grond van Iding werden kleedkamers gebouwd. Ook mocht de vereniging gebruik maken van de schuur achteraan het gebouw, als kantine, later het café van Iding.
Voor een flinke opknapbeurt ging men met veel vrijwilligers aan de slag. Het was nogal wat werk en daarbij moesten ook nog de speeltuintoestellen naar hun nieuwe plekje aan de Munnikhofsestraat. In deze kantine werd voor de Hulhuizer jeugd de kindercarnavalsvereniging De Munniken opgericht, met Prins Bert en hofdame Nelly Aarntzen en heuse dansmariekes naar een idee van Frans Nijenhof.

SVH Sport Vereniging Hulhuizen
Tijdens het vijfjarige jubileum van de speeltuinvereniging werd de voetbal afdeling opgericht en op 8 augustus 1972 werd er in Hulhuizen officieel gevoetbald, aangesloten bij de KNVB. Het tijdelijke dagelijks bestuur bestond uit Gert Brouwer, Willy Bekker en Jo Aarntzen. Trainer werd Hent Campschreur en Roets van Moerkerk werd consul. Men begon met drie heren- en een damesteam. De kleuren waarin gevoetbald werd waren een groen shirt, witte broek en groene kousen met een wit boord. Zelfs Bart Hartjes, Kobus Meijer en Hentje Aarntzen voetbalden, zij zaten in het derde elftal. Het damesvoetbal werd heel populair in Hulhuizen, zij draaide feitelijk beter als de heren met als leider Hans Gerdsen.

Op 15 januari 1973 kwam er een definitief bestuur bestaande uit Frans van Neijenhof, Hent van Gent, Jan Brouwer, Cobus Meijer, Gerrie Giesbers en Driek Reuvers. Frans van Neijenhof was voorzitter van 1973 tot 1976 en samen met de speeltuin kwam de overgang van het trapveldje bij Aarntzen naar de Munnikhof tot stand. In 1973 zijn ook de Pinkstervoetbal toernooien gestart met als openingswedstrijd Bataven tegen Jonge Kracht.
In 1974 was de eerste officiële jaarvergadering van SVH met als voorzitter Frans van Neijenhof. Gestart werd met 2 dames, 3 senioren, 1 junioren en 1 pupillen elftal. Bestuurlijk was het een moeilijk jaar, ervaring op voetbalgebied ontbrak, 17 leden bedankte zich. Het ledenaantal bedroeg in 1975 nog maar 89 senioren, 26 dames, 20 junioren en 19 pupillen. In maart 1975 kwam er dan ook een bestuurswisseling. Dagelijks bestuur Neijenhof, Bekker en Brouwer, overige leden Hent Meeuwsen, Willie Joosten, Jan van de Velde en Theo Derks.
Sportief gezien ging het niet goed en de resultaten van het 1e elftal waren niet volgens de verwachtingen. De onderlinge verhoudingen, de samenwerking en de collegialiteit waren niet voldoende. Trainer Campschreur werd vervangen door Harrie Cornelissen.
In 1976 kwam er een jeugdcommissie bestaande uit Joop Kusse, Hans Gerdsen en Ton Milder ter ondersteuning van het bestuur. Bas Vermaas nam het secretariaat over van de tussentijds afgetreden Hans Gerdsen. Het totale ledenbestand bedroeg inmiddels 172.
In juni 1976 kwamen de eerste aanwijzingen dat de verhouding speeltuin en sportbestuur en de eigenaar van De Munnikhof niet optimaal was. Eigendomsverhoudingen en verplichtingen ten opzichte van elkaar lagen hieraan ten grondslag, bestuurlijk werd het er niet beter op.
In oktober 1976 kreeg Bas Vermaas op zijn verzoek inzage in contracten en aangegane verplichtingen van zowel Sport- als Speeltuinvereniging. Na inventarisatie was zijn conclusie duidelijk. Er is hier duidelijk iets niet in de haak en dient verder te worden uitgezocht! Baten en lasten waren niet in evenwicht. Het resultaat hiervan was dat zowel voetbal als speeltuin niet meer levensvatbaar waren in deze vorm. Te zware verplichtingen aan derden, onvolledige besturen, geen visie voor de toekomst en geen mogelijkheden om de noodzakelijke investeringen te doen voor verdere opbouw van beide verenigingen. Op de jaarvergadering op 24 augustus 1977 trad het nog resterende bestuur bestaande uit, Frans Nijenhof, Willy Bekker en Jan van de Velde af. Er werd een geheel nieuw bestuur gekozen bestaande uit: Bas Vermaas, Jan Huisman, Theo Derks, Theo van Gellecom, Hent Meeuwsen, Willy Brouwer en Ton Milder. Dit bestuur diende de kar weer namens de sport op de rails te zetten.

Behoudens Theo Derks en Wim Brouwer welke tussentijds zijn afgetreden hebben zij dit in deze samenstelling tot 1996 gedaan.
Op 19 maart 1989 ging het wel goed met de dames, het eerste werd kampioen 1ste klasse, afd. Nijmegen en het jaar daarop op 22 april 1990 weer, waarbij ze in de nacompetitie promoveerde naar de interregionale hoofdklasse. Bij het voetbal van de heren promoveerde het 1ste elftal na 18 jaar op 16 mei 1990.

Terug bij af en nieuwe hoop
In een poging de vereniging weer gezond te maken werden schulden geïnventariseerd en vervolgens gesaneerd. De huurovereenkomst met Iding werd middels een civiele procedure beëindigd wat meerdere jaren in beslag nam. De speeltuin verloor haar identiteit en terrein alsmede een deel van de toestellen en was terug bij af. De voetbal gaf haar kleedlokalen prijs en trok in bij de familie Bekker aan ’t Hof. Hier werden de wonden gelikt en plannen gesmeed voor een gezamenlijke toekomst van beide verenigingen. De Munnikhof met bijbehorende grond kwam te koop. De vereniging slaagde er in om een deel van het terrein uit de tweede hand te kopen. Toen kwam de basis in zicht voor het bouwen van een geheel nieuwe accommodatie. Onderhandelingen met de gemeente waren nodig om de bestemming van sportvelden en aangrenzende gronden te wijzigen en een vergunning voor nieuwbouw te realiseren. Bestuurlijk werden beide verenigingen geleid door het in 1978 samengestelde hoofdbestuur bestaande uit Bas Vermaas, Willy Bekker, Wim Janssen en Jan Huisman. Voor begeleiding van de activiteiten in de speeltuin welke inmiddels was verplaatst naar de ringdam aan ’t Hof, werd een damescommissie in het leven geroepen, bestaande uit Willy Janssen, Bets van Merm, Ria Schouten-Kuster, Miep Verhoeven en Greet van Merm. Een voltallig speeltuin bestuur ontbrak in deze periode en de activiteiten stonden op een laag pitje. Het was tussen 1978 en 1982 echt overleven.

Van Proathuus naar Volharding
Ondertussen waren de vergunningen rond voor de eerste fase van de nieuwbouw van de huidige accommodatie en men kon beginnen. In deze periode ging het voetballen gewoon door bij de familie Bekker. In de varkensschuur waren douches gemaakt, de scheidsrechter was bevoorrecht, die mocht in de privé douche en in een andere schuur was de kantine genaamd ’t Proathuus. Deze uit noodzaak geboren oplossing was een zeer gezellige tijd met een groot saamhorigheidsgevoel.

Voor de nieuwe accommodatie die in 1982 in eigen beheer is gebouwd en gefinancierd, moest meer werk verzet worden dan ooit en allemaal natuurlijk door vrijwilligers, waarvan velen ook financieel een bijdrage leverden. Funderingen werden gegraven, muren gemetseld en leidingen voor elektriciteit en verwarming gelegd. Daarna het schoonmaken en door de vrouwelijke bestuursleden en vrijwilligsters werden in de weinige vrije tijd die ze nog kende nieuwe gordijntjes voor de ramen gehaakt. Het terrein van de sport en de speeltuin werd opgeschoond de waterkolk gedempt en de wilgen bomen verwijderd. Het geheel werd opgehoogd, opnieuw aangelegd, bestaande toestellen werden teruggeplaatst en er kwamen nieuwe voornamelijk houten toestellen. Met allemaal vrijwilligers, niet alleen uit Hulhuizen, kregen ze het voor elkaar.
De nieuwe accommodatie met de toepasselijk naam De Volharding werd op 7 mei 1983 door locoburgemeester Ederveen geopend. In het jaar hierna overleed plotseling Willy Bekker en ontviel de vereniging een van de grondleggers. Zijn plaats werd ingevuld door Geert Schouten die als nieuwkomer bereid was het voorzitterschap van de speeltuin op zich te nemen. De beide verenigingen kwamen na ingebruikname van de accommodatie in rustig vaarwater en het ledenaantal liep bij beide verenigingen gestaag omhoog. De dames Willy Janssen, Diny Jansen en Marja Nuijen hebben wat de speeltuin betreft ook zeker een bijdrage geleverd. De toestroom vanuit de regio was welkom, een gevolg hiervan was een uitbreiding van de accommodatie met drie kleedlokalen en twee tennisbanen. In het kader van de dijkverzwaring zijn in de periode 1989 t/m 1991 bij vijf aangrenzende percelen gronden aangekocht om het draaien van de beide voetbalvelden te kunnen realiseren. Dit was een moeizaam proces. De heropening van het complex was tijdens het Pinksterfestijn in 1991.

Normaal
De meest besproken jaren waren toch wel in 1982-83 toen Normaal naar Hulhuizen kwam voor het Pinksterfestijn. Bas Vermaas en Hent Meeuwsen gingen naar Pannerden, waar Normaal optrad en ze waren het met elkaar eens als ze de tent vol wilden hebben dan zou dat kunnen met Normaal en ja hoor, dat lukte. Het bier gooien hoorde er natuurlijk bij, zelfs ouderen die nieuwsgierig waren en natuurlijk nooit met bier zouden gooien deden uiteindelijk ook mee. Het was zo’n geweldig feest dat de vloer van de danstent het begaf. Maar ja, het feest ging door, dus werd het gat gerepareerd terwijl het feest in volle gang was.
Nadat de band beroemder en te duur voor Hulhuizen werd, kwamen de moddergevechten. Een vaste groep meiden, in badpak, begonnen met het gevecht en dames uit de regio konden zich opgeven. Wat ook werkelijk gebeurde.

Stg. SSV-Hulhuizen
Om het vele werk en de continuïteit van verenigingen te waarborgen werd besloten om het hoofdbestuur waarin Wim Janssen in 1987 tussentijds was afgetreden en vervangen door Jan Driessen om te zetten naar een stichting. Zo stond men wat steviger in de schoenen tegenover steeds wisselende besturen bij het voetbal en de speeltuin. In de stichting namen zitting Bas Vermaas, Jan Huisman, Jan Driessen en Hent Meeuwsen. De stichting die officieel opgericht werd op 23 maart 1992 heet Stg. SSV-Hulhuizen en behartigd de belangen van sport- en speeltuinvereniging Hulhuizen. Meeuwsen trad in 1994 uit het sport- en stichtingsbestuur. Jan Huisman nam, na zich vele jaren ingezet te hebben voor de vereniging, in 2012 afscheid van het stichtingsbestuur, Doriene Hoogveld werd voorgedragen om zijn plaats in te nemen en zij kwam in 2013 in het stichtingsbestuur. Sport- en speeltuinvereniging vielen (en vallen nog steeds) onder de stichting, het Pinksterfestijn werd door beide besturen georganiseerd en nu grotendeels door de stichting in samenwerking met het speeltuinbestuur en vrijwilligers.

In 1996 zijn Bas Vermaas en Jan Huisman op eigen verzoek uit het sportbestuur gegaan om zich in het stichtingsbestuur meer te kunnen richten op de toekomst van beide verenigingen. Het gevolg was wel dat er nieuwe trekkers voor de voetbal gevonden moesten worden. In de periode 1996 tot en met 2003 kwamen er maar liefst 5 voorzitters aan het roer. Deze waren helaas niet in staat om het voetbal op koers te houden. Bij de dames vertrok de trainer naar Doornenburg en een groot aantal van de dames ook. Dit had ook zijn weerslag op het 1e team van Hulhuizen. De meesten verwachten dat het bij de andere clubs beter zou gaan, door sponsoring, reisgeld en dergelijke vergoedingen te kunnen ontvangen. Overige teams kampten eveneens met een tekort aan spelers en begeleiding. Dit was na 31 jaar de ondergang van het georganiseerde voetbal in competitie verband. Vanaf 2004 is er niet meer in KNVB verband gevoetbald. Recreatief voetbal wordt er elke maandagavond nog gespeeld en uit deze groep van spelers is weer een team ontstaan die de speelweek voor de jeugd organiseert. In 2017 alweer voor het tiende jaar.

Renovatie speeltuin
Door de wet ‘Attractie besluit speeltoestellen’ in 1997 heeft het stichtingsbestuur in het jaar 2000 beide verenigingen geheel onder de loep genomen. De conclusie was dat voetbal en tennis niet meer aantrekkelijk genoeg was om hier in de toekomst mee verder te gaan. De aandacht zou moeten gaan naar de speeltuin. De houten speelattributen die geplaatst waren bij de nieuw gebouwde kantine werden afgekeurd. In 2000 werd daarom de speeltuin in zijn geheel gerenoveerd. Dit werd mede mogelijk gemaakt door subsidieafspraken met de toenmalige gemeente Gendt. In 2007 werden de plannen bijgesteld en regelmatig werd er iets nieuws toegevoegd, als de financiën het toelieten. In 2010 werd een groot stuk terrein van het trainingsveld toegevoegd aan de speeltuin met daarop zeven nieuwe toestellen. In 2011 won de speeltuin de Rabobank Clubkas Campagne waarmee ze een gedeelte van de nieuwe draaiwip konden betalen. Omdat de tennisvelden opgeknapt moesten worden en er niet meer zoveel gebruik van gemaakt werd is in 2013/14 het terrein toegevoegd aan de speeltuin. Hierop is een hindernisbaan, luchtkussen, schip en een skelterbaan gemaakt. De skelterbaan kan bij vorst onder water worden gezet, zodat er weer geschaatst kan worden. Hiermee ging de speeltuin weer een nieuwe periode in, de speeltuin staat in de regio en daarbuiten goed bekend. Doordat het sporten grotendeels stopte, bloeide de speeltuin op want er was meer tijd en aandacht voor en het terrein van de sportvelden kan ook gebruikt worden, wat niet mogelijk was geweest als er gevoetbald zou worden.
In de daarop volgende jaren werd de speeltuin weer de eerste van dezelfde Clubkas Campagne, een hele geruststelling voor het tegenwoordige bestuur dat zich net als vroeger volledig inzet en merkt dat dit gewaardeerd wordt door de leden en al diegene welk de vereniging een warm hart toedragen. Mede door deze Clubkascampagne kon er ook in 2015 en 2016 een bijdrage worden geleverd om enkele verouderde toestellen te vervangen.
De speeltuin in Hulhuizen is een speeltuin waar nog steeds van alles georganiseerd wordt, diverse activiteiten voor de kinderen. Het Pinksterfestijn waarvan de zaterdagmiddag altijd een speciaal kinderprogramma heeft. Voor jong en ouder de sportieve toernooien en muzikale ontspanning in de feesttent. De speelweek met elk jaar een wisselend thema en een eigen groep organisators en natuurlijk het jaarlijks uitstapje. Dit alles kon natuurlijk die 50 jaren alleen maar met inzet van vele vrijwilligers want zonder hen zou de speeltuin niet zijn wat het nu is. De speeltuin in Hulhuizen is anno 2017 een juweeltje in de gemeente Lingewaard.

Ria Schouten-de Haan

Met dank aan Roets van Moerkerk, Willy Derksen, Johny Milder, Dinie en Bert Bekker, Theo Campschreur en Bas Vermaas reeds in 2012, Jan Huisman en Bas Vermaas.